باتری ها
اکثر دوربین های دیجیتال از باتری های یون-لیتیوم قابل شارژ یا باتری های AA دورانداختنی/قابل شارژ استفاده می کنند.
باتری های AA دورانداختنی
باتوجه به مصرف انرژی دوربین های دیجیتال، از نظر اقتصادی و زیست محیطی استفاده از باتری های دور انداختنی به جز در شرایط اورژانسی که باتری های شارژی شما تمام شده اند، قابل توجیه نیست. باتری های دورانداختنی از نوع Lithium AA گران تر از باتری های Alkaline هستند اما وزنشان نصف است و انرژی ای سه برابر باتری های Alkaline دارند. این باتری به عنوان گزینه یدکی انتخاب خوبی هستند.
باتری های AA قابل شارژ (NiCd و NiMH)
باتری های AA قابل شارژ از نوع NiMH (Nickel Metal Hydride) از انواع قدیمی NiCd (Nickel Cadmium) بسیار بهتر هستند. این باتری ها مزایای بیشتری داشته و دو برابر قدرتمند تر از باتری های NiCd هستند. ظرفیت این باتری ها دائماً در حال ارتقا است و با توجه به بندهای متفاوت فرق می کند.
باتری های یون-لیتیوم قابل شارژ
باتری های یون-لیتیوم قابل شارژ سبکتر، کامپکت تر و گران تر از باتری های NiMH هستند. این باتری ها مانند انواع NiMH مزیت های زیادی دارند ولی در قالب های مشخصی تولید می شوند (باتری AA ای از نوع یون-لیتیوم تولید نمی شود). بعضی دوربین ها می توانند از باتری های دورانداختنی لیتیومی مانند 2CR5 یا CR2 به عنوان پشتیبان به همراه یک مبدل استفاده کنند.

شارژ کردن
هنگامی که باتری به طور کامل شارژ می شود حتی اگر مورد استفاده هم قرار نگیرد، مصرف می شود. پس اگر چندهفته ای می شود که از دوربین دیجیتالتان استفاده نکرده اید، مطمئن شوید که قبل از آمدن به صحنه عکاسی، باتری هایش کاملاً شارژ شده اند. شارژ کردن باتری های NiCd قبل از اینکه آنها کاملاً تخلیه شوند، باعث می شود به مرور زمان حداکثر ظرفیتشان را از دست بدهند. هنگامی که این اتفاق دائماً تکرار شود، تقویت شده و آنگاه “memory effect” نامیده می شود. بنابراین توصیه می شود تنها هنگامی که باتری ها کاملاً تخلیه شده اند آنها را دوباره شارژ کنید. این نکته تاحدی برای باتری های NiMH و یون-لیتیوم هم صدق می کند و بهتر است تا زمانی که کاملاً تخلیه نشده اند، شارژ نشوند هرچند که این باتری های از memory effect رنج نخواهند برد. با رعایت این نکته ها عمر باتری که با عبارت "چرخه شارژ" نشان داده می شود، افزایش می یابد.